Zindelijkheidstraining: belonen met ijsjes
Sinds een tijdje zijn wij bezig met zindelijkheidstraining. Man, man, man wat een opgave is dat. Ik vind dit denk ik het moeilijkste opvoedeuvel tot nog toe. Toch gaat het de goede kant op. Onze koekepeer begint het te snappen, onze techniek werkt.
De koekepeer is nu 3 jaar, maar zindelijk is hij nog niet. Nu is dat geen ramp. Hij gaat immers nog lang niet naar school en in een jaar kan er veel veranderen. Toch kan ik die luier wel af kijken. Helemaal nu ik er 2 in de luier heb rondlopen.
Wat lees je allemaal in dit artikel?
Jaloers op moeders van zindelijke kinderen
Stiekem word ik ook altijd een beetje jaloers wanneer ik andere mama’s hoor dat hun kroost al wél zindelijk is. Laatst bijvoorbeeld, waren we in een speeltuin waar een moeder mij opvolgde nadat ik uit de verschoningsruimte kwam met peuterlief. Ze deed haar dochtertje de luier af die meteen het hele aankleedkussen onder zeek. Ik bood een helpende hand, want moeders kreeg het schaamrood op haar kaken. Ze verontschuldigde zich tegenover mij en vertelde dat haar dochtertje (echt een stuk jonger dan onze peuter) vandaag weer een luier om had, maar normaal al zindelijk is. Ik mompelde nog iets van ‘goh, dat is knap’, maar maakte mij met mijn peuterluierkont maar gauw uit de voeten.
Zindelijkheidstraining: de tactiek
Doen we er dan niks aan? O ja wel hoor. We zijn er zelfs al een jaar mee bezig. Maar tot voor kort zonder enige vooruitgang. Ik zeg tot voor kort, want sinds enkele dagen lijkt er toch progressie in de zaak te komen. Nu het zijn vruchten begint af te werpen, durf ik je onze tactiek dus ook wel te onthullen. De tactiek waarvan ik dacht dat die geen enkele zode aan de dijk zette. Maar die nu toch echt een ommekeer lijkt te maken. Lees je mee?
#1 Meekijken
Het begon allemaal voorzichtig met het ‘meekijken’met papa en mama. We laten gewoon de deur open en hem kennis maken met het fenomeen ‘op het potje gaan’. Meneer vond en vind het nog steeds allemaal reuze interessant. Zo mag hij doortrekken, stukjes WC-papier pakken en samen plasjes uitzwaaien.
#2 Boekjes voorlezen
Wij lezen voor uit het boekje ‘Op het potje’ van Alona Frankel. Hierin vertelt de ‘moeder van Basje’ over het potje dat Basje kreeg en waar hij op leerde gaan. Sinds kort voegden we ook het boek ‘Hé, wie zit er op de wc?’ van Harmen van Straaten aan onze collectie toe. Een mooi geïllustreerd prentenboek dat op een leuke manier vertelt over de WC.
#3 Potje in de kamer
De 2e stap die we namen was de ‘pot in de kamer’. Wij hebben een lachende berenpot en die maakt al een jaar onderdeel uit van ons interieur. Eerst stond die berenpot er een beetje verwaarloosd en eenzaam bij. Maar er wordt steeds vaker gebruik van gemaakt, al dan niet onder luidkeels protest.
Lees ook: Mama dagboek #66: op het potje…. beregoed!
#4 Luier af
Misschien is dit nog wel de meest basale truc die we toepassen. Wij doen hem namelijk op bepaalde dagen gewoon zijn luier af! Luidkeels protesteert hij dan, maar we zetten door. Dus trek ik sinds geruime tijd nu elk weekend de luier van zijn kont. Wel vraag ik hem steevast om de 15 minuten of hij niet op het potje of de WC moet. Het mooie van deze techniek is dat hij meestal deze vraag met ja beantwoord en zonder morren meegaat om een plasje te doen. En zo lukt het ons tegenwoordig zelfs al om de hele dag droog te blijven.
#5 Op vaste tijden op het potje/de WC
Sinds een aantal weken hebben we nog een techniek toegevoegd. Onze kleine man moet namelijk sinds kort dagelijks op vaste momenten een keer op de pot danwel de WC om zijn behoefte te doen. Deze vaste momenten zijn ’s ochtends als hij uit bed komt. En ’s avonds voor we in pyjama en/of in bad gaan. Deze momenten bouwen wij uit naar meer. Omdat onze peuterman overdag op het KDV bivakkeert, hebben we ook de hulp van de leidsters van het kinderdagverblijf ingeschakeld. Ook in hun rondes gaat de kleine man dus mee met de andere kindjes die al naar de WC gaan. Meneer heeft daardoor al meerdere stickers mogen plakken.
#6 Belonen met iets lekkers
Om al deze pogingen tot zindelijk maken nog wat extra bij te zetten, hebben we sinds begin dit jaar ook een beloningskalender in huis gehaald. Hoewel de koekepeer al lang en breed uit zijn Woezel & Pip-manie is ontsproten, zijn de beloningsstickers van dit hondjesduo gelukkig nog wel bijzonder. Een waar feest is het dus wanneer we na een gelukte potjespoging zo’n speciale sticker mogen plakken. Hoera! Wij hingen aan het behalen van een x aantal stickers ook een échte beloning, namelijk een ijsje! Laat de kleine man nou gék zijn op ijsjes. En het werkt. De stickers worden hier geplakt alsof er opnieuw behangen moet worden en de ijsjes zijn niet aan te slepen. Blauw ijs, geel ijs, ijs met spikkels, bumba-ijs, raketjes: die suikerquota gooi ik maar even over de schouder. Totdat de kleine man echt zindelijk is. En met de frequentie waarop het steeds vaker goed dan fout gaat, zie ik eindelijk licht aan het eind de zindelijke tunnel. Dit gaat ons lukken!
Zijn jouw kinderen al zindelijk? Hoe heb jij je kinderen zindelijk gekregen? Alle tips zijn welkom!