Working Tuesday: een part time moeder bestaat niet
Ik zou een part time moeder zijn. Gekke benaming eigenlijk. Maar in de volksmond wordt het wel eens zo genoemd. De tegenhanger van een full time moeder. In mijn ogen bestaat zoiets als een part time moeder eigenlijk helemaal niet. Alsof je überhaupt part time kunt moederen. Moeder ben je toch 24/7? Of heb ik het mis.
Wat lees je allemaal in dit artikel?
Full time moeder
Hoewel ik dus full time werk, ben ook ik een full time moeder. Want ook op mijn werk ben ik er voor mijn kinderen wanneer dat nodig is. Zo heb ik mijzelf regelmatig tijdens werktijd afgemeld om een ziek, gevallen of verdrietig kind op te halen van het KDV. Gelukkig kan dat met mijn huidige functie. Bovendien krijg ik van mijn werkgever de gelegenheid om mijn kinderen ’s morgens zelf naar de kinderopvang te brengen, ook al betekent dit dat ik iets later moet beginnen.
Elke moeder heeft het recht om zelf te bepalen
Met de term ‘part time moeder’, als tegenhanger van de ‘full time moeder’, kan ik dan ook niet zo goed overweg. Überhaupt die discussie over wat beter zou zijn, ben ik wel klaar mee. Heeft elke moeder niet gewoon het recht om zelf te bepalen wat ze kiest?
Waarom moet een werkende moeder zich verdedigen?
Ik koos om te blijven werken. In veel ogen van anderen, met name vrouwen, is dit een foute keuze. Dat het een keuze is die zij niet zouden maken, ala. Maar bestempel mij en alle andere werkende moeders niet tot een slechte moeder. Echt, het gebeurt. Alleen al de verbazing die menig vrouw uit, wanneer ik vertel dat ik 36 uur in de week werk… Wanneer ze mij met open mond aanstaren alsof ik van Mars kom. Waarom moet een werkende moeder zich ALTIJD verdedigen?
Man-vrouw verdeling achterhaalt?
Ook de media heeft er een handje van. Bijna elk artikel dat je er op na slaat, stuurt aan op de zogezegde norm dat een vrouw bij de kinderen thuis hoort te zitten. De man verdient de kost en als de vrouw werkt, dan is dat meestal part time. Ik ben absoluut geen geëmancipeerd typetje, maar is dat niet een klein beetje achterhaald? Is de rol van de vader niet gelijk aan die van de moeder in het gezin?
De keuze om te werken als moeder verdedigen
Waarom is het altijd alsof een werkende moeder een excuus moet hebben dat zij werkt? Het is immers niet de norm, dus zal ze er wel een goede reden voor hebben. Ik doe er zelf net zo hard aan mee. Verdedig mijzelf alleen al door deze serie blogs in het leven te roepen. Blijkbaar vind ook ik het nodig ook mijn keuze te verdedigen. Eerlijk gezegd werk ik alleen omdat ik dat prettig vind. Heb ik dan een geldige reden? Beslis zelf maar.
Moeder ben je 24/7, ook als je werkt
Ik zie mijn kinderen overdag dus niet. Maar dat neemt niet weg dat ik nog steeds full time moeder ben. Of ik nu werk, thuis zit of waar dan ook ben. Geen oppas, oma, of andere opvanginstantie kan de rol van een moeder (of vader) vervangen. Kusjes op zere ledematen, knuffels tijdens hoge koorts, wrijven over zere buikjes, niemand kan dit beter dan de moeder (of de vader). En die rol die vervul ik, 7 dagen per week, 24 uur per dag.
Wat vind jij van de term full time of part time moederschap?