3 weken geleden is het alweer dat ik na mijn 4 maanden durende zwangerschaps- en bevallingsverlof opnieuw begon met werken… zucht… ’time flies’. Tijd dus voor een korte terugblik op het zijn van een working mom…. again.
Wat lees je allemaal in dit artikel?
Bevalt het eigenlijk?
Deze vraag kan ik volmondig met JA beantwoorden. Oké, ik mis mijn mannetjes enorm. Maar ik vind het ook weer heerlijk om te doen waarvoor ik geleerd heb, betaald krijg, waar ik goed in ben. Een gesprek voeren met volwassenen en nog even wat anders zijn dan alleen mama. Het zijn van een working mom again… ja dat bevalt!
Kinderopvang
Mijn beide mannetjes gaan nu gezellig samen naar het kinderdagverblijf en dat bevalt eveneens uitstekend. Ze vinden het allebei prima. Onze koekepeer, de oudste van het stel, is zelfs enorm trots dat ook zijn kleine broertje nu op de babyschool zit. Dus wanneer ik de kleine blaagjes aflever op het kinderdagverblijf wordt de kleinste altijd liefdevol door de oudste geknuffeld. Want collega peuters moeten natuurlijk wél weten dat zijn broertje de allerliefste is (SMELT!).
Tijd
De tijd die ging al snel, maar lijkt nu ik weer back at work ben, nog vele malen sneller te gaan. Heb ik de beide jongens opgehaald dan is het einde van de middag namelijk al aangebroken en begint thuis de malle molen te draaien. Koken, tafel dekken, mondjes voeden, badderen en het spul in bed bonjouren. Dan is de dag alweer voorbij en heb ik voor mijn gevoel nauwelijks de tijd gehad om met mijn beide jongens te knuffelen. Want die toch al té korte knuffelsessies moet ik nu ook nog over 2 mannetjes zien te verdelen. Dan realiseer ik mij, de tijd gaat veel te hard, veel te snel.
Druk, druk, druk
Ja het is druk, werken én moederen, ik ontken dat zeer zeker niet. Maar nog steeds is het een bewuste keuze van mij om een working mom die 36 uur in de week werkt. Ook nu ik moeder ben van 2 jongens. Want nu we 2 jongens hebben, besef ik mij des te meer hoeveel financiële concessies we moeten doen nu er 2 mondjes gevoed, 2 billetjes van luiers voorzien en 2 lijfjes gekleed moeten worden. Dus is werken eigenlijk min of meer een must, als we althans willen blijven leven zoals we dat voorheen altijd gedaan hebben. En die jongens? Die komen echt, echt, echt niks te kort.
Conclusie? Working en mom-eren, het is te doen…echt! En twijfel je of je de juiste keuze hebt gemaakt? bedenk dan dat geen enkele kleuze verkeerd is, omdat je als oeder moet doen wat goed voor JOU voelt. Want voel jij je goed? Dan breng je dat ook over op je kids. Of je nu werkt of thuis bent, onvoorwaardelijke liefde geef je je kind toch wel. En dat is waar het uiteindelijk allemaal om draait.