Mama dagboek #25: werken en moederen… toch best een beetje pittig
Werken en moederen… Niemand heeft ooit tegen mij gezegd dat het gemakkelijk zou worden. En dat is het ook zeker niet. Na een jaar, want onze kleine vriend heeft afgelopen zondag zijn aller eerste echte verjaardag gevierd, moet ik concluderen dat het toch af en toe best pittig is en ik soms, heel soms, vrouwen die part-time werken best een heel klein beetje benijd.
Wat lees je allemaal in dit artikel?
Werken: een noodzakelijk kwaad
Jaja, wie had dat ooit gedacht. Laten we voorop stellen dat werken nog steeds een van mijn passies is. Natuurlijk is werken bij mij, net als bij de meesten van ons, een financieel noodzakelijk kwaad maar ik heb ook nog steeds heel veel lol in mijn werk. Ik heb nou eenmaal een hele leuke baan waar ik veel voldoening uithaal. Als medewerker op een marketing-/communicatieafdeling doe ik eigenlijk alleen maar dingen die ik leuk vind, luxe toch? Bovendien vind ik het ook wel weer lekker, als ik eenmaal ben opgestaan en na een paar bakken koffie weer op volle toeren in de ‘working’ modus zit, om naast enkel moeder ook gewaardeerd medewerker te zijn… Naast dada, baba, boeboe, titi, ook nog gewoon eens een goed gesprek kan voeren met collega’s, gelijkgestemden, nouja, dat het eens over iets anders gaat dan poepluiers, doorslapen en babyhapjes… Want tja, ook vriendinnen moederen druk doende en dat heeft het niveau van de gesprekken toch ietwat doen veranderen moet ik toegeven.
Quality time
Ik mag overigens wel van geluk spreken met mijn baan. Nog geen 5 minuten wonend vanaf mijn werk en met werktijden die redelijk gunstig zijn is de combi moederen werken prima te doen. Omdat ik vroeg begin (kan daar overigens nog steeds niet aan wennen, ben toegegeven post mama nog steeds geen ochtendmens) zit mijn working day erop zo tussen half 5 en 5 uur ’s avonds. Dan sjees ik dus met een noodvaart langs het kinderdagverblijf om daar mijn wolk van een mannetje op te pikken die ik er ’s ochtends, overigens altijd met een gerust hart (klinkt logisch, maar het is echt heel, heel belangrijk om een kinderdagverblijf te kiezen waar je je goed bij voelt), daar heb achtergelaten. En omdat ons gezinsschema daar inmiddels helemaal op is ingesteld, de kleine koekepeer zo rond 8 uur naar bed gaat (noem het laat maar in ons gezinsgevalletje werkt dat nou eenmaal als een tierelier), hebben zoonlief en zijn mama en papa nog een hele avond voor zich om samen te eten, te spelen, te knuffelen, te badderen en verhaaltjes voor te lezen… Quality time in overvloed wat mij betreft. Het zal niet bij ieder gezin zo werken, maar bij ons doet dat het gelukkig wel!
Stay at home mom, iets voor mij?
Stoppen met werken of ietsjes minder gaan werken dat is dus nog niet aan de orde. Ik ben geen typ voor thuisblijf taferelen. Nee, een stay at home mom daar moet ik niet aan denken. Bovendien vind ik het nog veel te leuk om te werken. Maar nogmaals, pittig is het wel. En zeker op het tempo en in de 36 uren per week dat ik het momenteel doe. Want alleen met werken en moederen zijn we er natuurlijk nog niet. Er moet ook nog gestoft en gesopt worden… Nou, en dan heb ik nog een flink aantal hobby’s die ik tussen de moederige bedrijven door probeer uit te oefenen. En heb ik naast een gezin ook twee schatten van viervoetige huisdieren die ook de nodige aandacht opeisen. Allemaal leuk, maar wel ….. tja, toch wel… (daar istie weer)….druk dus! Maar de andere kant is dat werken mij, naast voldoening, ook vrijheid geeft. Financiele vrijheid. Vrijheid om naast ons werk, in de vakanties en in de weekenden, volop leuke dingen te doen met elkaar als gezinnetje. En dat vind ik het zijn van een ‘working mom’ eigenlijk meer dan waard!