3 maal hoera, hoera, hoera… De Tipi in huize Roelina’s staat. En ik ben er blij mee, evenals zoonlief gelukkig. Want al met enige regelmaat zijn we hem kwijt geweest en waar zat meneertje…? Jawel, in de Tipitent. De DIY Tipi, een super ding, maar het opzetten had in ons geval nog wel even wat tipivoeten in de aarde. Of eigenlijk niet, daarover dus in dit blogje meer.
Fluitje van een cent
Het opzetten van de Tipi was overigens zo gepiept. Ik vond wat bamboestokken in de garage, die dienst hadden gedaan als ondersteuning van een plant in de tuin, en gebruikte deze om in de tunnels van het tipitentdoek te steken. Ik knoopte de Tipi bovenaan vast met het trekkoordje, strikte er een gezellig strikje in waarna de Tipi eigenlijk vrijwel meteen netjes in model zakte…. een Tipifluitje van een cent!
Gezellig
Ik richtte de Tipi gezellig in met spulletjes zoals een zacht (nep) schapenvachtje, wat leuke (interieurverantwoorde) kussentjes en speelgoed. Ik hing de bijgeleverde verendecoratie aan de bamboestokken. Het zag er fraai uit al zeg ik het zelf. De Tipi was klaar om door peuterlief aanschouwd, betreden en bespeelt te worden. Maar toen…
Plumpudding
Enthousiast dook de kleine man de Tipi in toen hij deze in zijn speelhoek ontdekte. Wild heen en weer springend van blijdschap maaide hij met beide armpjes de 4 bamboestokken van zijn plek waardoor de Tipi uit balans kwam en als een tipiplumpudding in elkaar zakte. De teleurstelling was groot. De bamboestokken bleven gewoon niet goed staan op onze gladde laminaatvloer en telkens wanneer zoonlief zijn tentje wilde bestormen (want dat doet ons peuterexemplaartje nou eenmaal, die vindt het nogal lastig om iets met beleid te doen) gleed minstens 1 van de bamboestokken van zijn plaats wat de Tipi weer deed omvallen. Ook tegen onze jongste boxer bleek de Tipi niet bestendig. En even later rende er zelfs een wit spookje door de kamer dat onze kleine koekepeer bleek te zijn met een Tipitent om zich heen. Ik kon er niets aan doen, maar moest er wel om lachen.
Stabielere constructie
Maar dat dit zo dus niet ging werken, dat leek me wel duidelijk. Dus bedacht ik een stabielere constructie waardoor de Tipitent niet meer in elkaar zou storten wanneer de bamboestokken weg zouden glijden op onze gladde vloer. Ik scharrelde nòg 3 bamboestokken op en spande deze onderaan het tipitentdoek tussen de verticale bamboestokken in. Ik maakte een klein gaatje in de tunnels waar ik de uiteinden van de horizontale bamboestok in stak, zodanig dat het tentdoek strak gespannen stond. Ik herhaalde dit aan alle zijdes. Bij de opening van de Tipi knoopte ik aan de binnenkant een touwtje. Ik maakte weer een klein gaatje in de tunnels en knoopte het touwtje vast aan de 2 voorste verticale bamboestokken. Nu kon ik het touwtje strakker spannen, net zo lang totdat de Tipitent in de gewenste stand stond. Hij kon geen kant meer op.
Blij
Voordat ik tot deze oplossing kwam, passeerden meerdere oplossingen de revu die avond. Ik dacht er bijvoorbeeld aan om een (antislip) kleedje onder de Tipitent te leggen waardoor de de bamboestokken mogelijk minder zouden wegglijden. Ware het niet dat onze kamer al vol ligt met kleedjes en ik niet echt zit te wachten op nòg een kleedje. Ook heb ik gezocht naar zuignapjes waar ik de uiteinden van de bamboestokken in zou kunnen drukken en die zich zouden vast zuigen aan de vloer. Maar ik koos toch voor de extra bamboestokken aan de onderzijde. Oke, ik moest het maagdelijke witte tipitentdoek (met pijn in mijn hart) enigzins vermaken om te krijgen wat ik wilde. Maar dat was het meer dan waard. Want het resultaat is een stevig staande Tipitent, peuter én boxerbestendig, met bamboestokken die never nooit meer weg kunnen glijden. Peuter blij en ik blij.
Heb jij ook een Tipi- of speeltent in huis? Wat zijn jouw ervaringen hiermee?