Mama dagboek #8: staan is het nieuwe zitten

Het is dat zijn vocabulaire nog niet verder reikt dan ba-ba, ma-ma en da-da, want anders zou meneer voortdurend tegen mij hebben gezegd “ik wil staan, ik wil lopen…mam”. Wanneer ik meneer op de grond probeer te zetten omdat het bijvoorbeeld tijd is om zichzelf eventjes te vermaken, worden beide beentjes met ferme kracht gestrekt. Grote mama die ‘m dan nog op z’n kont krijgt.

Staan is het nieuwe zitten

Waar hij de afgelopen, nou zeker 6 maanden, druk doende heeft geoefend met het zitten. En waar hij sinds een aantal maanden met vlag in wimpel in is geslaagd om vanuit ligstand op eigen kracht volledig zelf te gaan zitten. Is nu staan en lopen hét nieuwe doel geworden en prio nummer één in de ontwikkelmodus van onze kleine vent. Het nieuwe zitten, of ook wel staan, gaat hem behoorlijk goed af. Zet je de koekepeer tegen de tafel dan blijft hij prima staan.

Evenwicht bewaren

Lekker de boel van de tafel gooien en af en toe wat experimenteren met het evenwicht. Hett kan allemaal naar hartenlust, want daarin vertrouwd hij volledig op zijn papa of mama, die hem in een ‘zwak’ momentje waarin hij de balans even kwijt raakt, feilloos opvangen. Tot groot genoegen van mister Finnie himself natuurlijk, die deze onbalans dan nog even wat extra oefent. Tja, kijk ik dan heel even de andere kant uit omdat ik word afgeleid door weet ik veel wat of zus en zo…. boem! Dan beland de koekepeer op z’n gelukkig nog met luier bedekte kontje. Soms gepaard met een luidkeels protest. Andere keer met een pruiltje en huiltje. Maar nooit een reden tot opgeven. Want protest of pruil, beide armpjes worden daarna weer vol goede moed gestrekt om het ‘nog een keer en nog een keer’ te proberen.

Staan op de commode, boem!

Soms word je er horendol van. Nu even zitten hoor, denk ik dan. Vooral op die momenten dat je even snel wat moet (daar istie weer ‘snel’…nou niet dus) of de kleine man zijn luier aan het verschonen bent. Staan op de commode mag dan helemaal leuk zijn en een extra dimensie toevoegen aan het geheel ‘wauw overzicht’, maar op die momenten breekt het mamazweet mij soms wel uit. Resultaat is dan ook vaak een verschoonbeurt op de speelmat, veilig op de grond. Dan is de ‘boem’ tenminste niet zo groot wanneer de onbalans weer toeslaat.

Ontzettend leuk natuurlijk dat meneer zich zo fantastisch en volgens het boekje ontwikkelt. Maar het doet me ook beseffen dat hij toch wel erg snel groot wordt….veelte snel.