Site pictogram Roelove inspireert | grafisch ontwerp en persoonlijke blog

Slapen in een stal

Slapen in een stal, wij deden het! En hoewel ik eerst echt even moest wennen aan het idee, bleek het achteraf echt rete leuk. Apart, dat wel (en koud, dat ook) maar vooral ook een hele ervaring, die ik iedereen aan kan raden.

Wat lees je allemaal in dit artikel?

Klein Bokrijk

Het was het staartje van onze korte, op de valreep, vakantie. Eigenlijk zouden we deze dag al naar huis gaan maar het vakantiebloed kroop waar het niet gaan kon en zo besloten we nóg ergens een nachtje te overnachten. Al eerder boekten we een accommodatie via Airbnb naar alle tevredenheid, dus waarom niet nog een keer. En zo geschiede, we zochten een locatie dichtbij het plaatsje Tongeren in België, waar we de volgende morgen een antiekmarkt wilden bezoeken. En zo kwamen we uit bij ‘Klein Bokrijk’.  Een heuse stal waar in je kan overnachten, hoe leuk! Onze kleine man is nogal fan van koeien en slapen zo dicht bij deze loeiende vriendinnen was natuurlijk wel heel bijzonder. En dat bleek.

De stal

Op de foto’s is duidelijk te zien dat de stal zoveel mogelijk in zijn originele staat is behouden. Kan eigenlijk ook niet anders want ’s winters staan de koeien er gewoon nog. De stalkettingen hangen dus gewoon naast je bed en dat is best even gek. In de stal is een 2-persoonsbed en 2 1-persoonsbedden geplaatst, het is goed schoongemaakt en gezellig aangekleed met kleine schilderijtjes van het boerenleven, klompjes, oude tafeltjes en kastjes. Ook een douche en toilet zijn aanwezig. Er was door de gastheer en -vrouw werkelijk aan alles gedacht. Flesje wijn, bier, frisdrank, koffie en thee, het stond allemaal voor het grijpen. Zelfs aan onze kids was gedacht, want op het tafeltje naast het bed van onze kleine man lagen snoepjes met een bellenblaas als attentie voor de allerkleinste gasten tot nog toe.

Spannend

Na aankomst, pakten we onze koffers uit en maakten wij ons op voor een nacht slapen in een stal. Het werd die avond vroeg donker, in de stal koelde het snel af en het begon ook nog te regenen. Via de staldeuren keek je zo door de kiertjes naar buiten en dat is eind september best even slikken. Maar er was voor dik beddengoed gezorgd dus koud hoefden we het niet te hebben. Onze kleine man vond het allemaal reuze spannend, slapen in een stal. De regen die op het platte dak van de stal tikte, de wind die om de stal waaide, het donkere buiten achter de staldeuren… Die stoere peuter van ons was ineens zo stoer niet meer en durfde uiteindelijk niet in zijn ‘eigen’ bed te slapen. Dus kropen we gezellig en warm met z’n allen onder de wol van het 2-persoonsbed. Ook ik, zei de mama-gek, vond het best een tikkeltje spannend. Zouden we ongedierte tegenkomen die nacht? Er hing immers een reusachtige klamboe boven ons bed. Maar afgezien van een klein vliegje, enkele mini-spinnetjes en hier en daar een mug, heeft ons die nacht (naar mijn weten) niets lastig gevallen… gelukkig. Wel ontdekten we de volgende morgen een muizenval mét muis (detail!) Maar het blijft immers een stal en dat hoort er dan toch ook wel weer een beetje bij (gelukkig maar dat ik niet bang ben voor muizen).

Ontbijt

We werden de volgende morgen al vroeg wakker, want de zon scheen door de dakraampjes van de stal heen. Toen we de staldeur openden keken we uit over een mistig weiland waarop de koetjes vlak voor de stal nieuwsgierig om zich heen stonden te kijken. Dit was toch wel echt een hele bijzondere beleving, slapen in een stal. Ook de koekepeer was inmiddels aardig ontdooit en had het idee dat we echt in een koeienstal hadden geslapen inmiddels omarmd. We douchten ons onder een heerlijke warme douche (lees: ik kon er maar moeilijk onder weg komen na zo’n koude nacht) om vervolgens verblijdt te worden met een picknickmand vol met lekkere ontbijtspullen. Vers brood, heerlijke jammetjes, zoete lekkernijen, vleeswaren, kaas, eitjes, vers geperste jus d’orange, de meest romige melk die we in tijden gedronken hadden… aan alles was gedacht. Hoewel we eerst niet van het ontbijt gebruik zouden maken, besloten we het toch te doen en daar hebben we echt geen moment spijt van gehad.

Toen we onze buikjes vol gegeten hadden, was het dan toch echt tijd om te gaan. We pakten onze bagage in en maakten ons klaar voor vertrek. We namen afscheid van de gastheer en -vrouw en keken tevreden achterom. Wat een beleving, slapen in een stal. Dag koetjes, dag schaapje… tot ziens. Want dit doen we zeker nog eens.

Zoek je ook een bijzondere plek om vakantie te vieren of gewoon een nachtje te overnachten? Kijk dan eens bij Klein Bokrijk, ik kan het iedereen, zeker met kinderen, aanbevelen.

Mobiele versie afsluiten