Wat doe je op een regenachtige zondag? Juist ja, naar de dierentuin. Zondagmorgen vroeg stuurde een vriendin een apje waarin ze aangaf nog een gratis kaartje (gewonnen via de postcodeloterij) over te hebben voor Dierenpark Emmen. Of ik het leuk vond om mee te gaan. Maar natuurlijk vond ik dat leuk, en zeer zeker de kleine man ook. Dus spulletjes gepakt en op weg.
Hoewel de regen met redelijke bakken uit de hemel kwam, en de temperatuur nou ook niet meteen eentje was waarover je graag naar huis schreef, zin hadden we er wel in. Leuk, beestjes kijken. Olifanten, leeuwen, giraffen en andere dierentuinwezens. Als kind en ook later nog, ben ik regelmatig in Dierenpark Emmen geweest, maar vergeten was ik hoe dicht je bij de dieren kunt komen. Meteen al bij binnenkomst was het raak, 4 grote olifanten die ons triomfantelijk verwelkomden. 2 van de olifantjes stoeiden speels met elkaar wat niet onopgemerkt bleef bij onze kleine man. ‘Poeh, poeh’, tetterde het uit het kleine mondje van meneer.
Na de olifanten kwamen we aan bij de savanne waar giraffen, bokjes, zebra’s en zwijnen te zien waren. We hadden mazzel, een groepje giraffen besloot vlak langs ons heen te trekken waarna ze met sierlijk bewegende nekken ons al kauwend voorbij liepen. Bijna konden we ze aanraken zo dichtbij stonden de immens geel met bruin gevlekte dieren. Koekepeer was duidelijk onder de indruk en probeerde met de met zorg geplukte stukjes gras de giraffen nog dichterbij te krijgen om deze ala koeien te kunnen voeren.
Tussen de regenbuien door bezochten we ook nog de vlindertuin, de ijsberen, tijgers en leeuwen. Vooral de leeuwen waren een spektakel. Vanwege de regen scholen de grote poesenbeesten onder het afdakje dat precies grensde aan het uitkijkpunt. Resultaat; we stonden oog in oog met de koninginnen van de jungle. Ik plantte de koekepeer vooraan bij het glas waarop de kleine man meteen zijn gebrul inzette om de leeuwen op zn peer’s te begroeten… ‘wrauw’.
We sloten deze regenachtige dierentuindag af bij de vissen waar het droog en warm was. Zo konden we mooi even opdrogen. Niet geheel onbelangrijk voor het mannetje dat naast de dierenbezoekjes even zo genoot van de diepe plassen die zich in het park hadden gevormd en waar hij met zijn leren schoentjes zo heerlijk in kon stampen.
Met slechts een half uurtje slaap op de heenweg, viel de koekepeer op de terugweg moe maar tevreden in slaap, nog voordat we de parkeerplaats van het park hadden verlaten. Dit zou de laatste keer zijn dat we Dierenpark Emmen als zodaning zouden bezoeken. Volgende keer dat we ons richting de Emmer dieren zullen begeven, zullen we deze in een hele andere habitat aanschouwen. Wildlands Emmen, zoals de nieuwe dierentuin gaat heten, belooft een mooi park te worden. Eén ding hoop ik wel. En dat is dat je nog steeds zo dicht bij de dieren kunt komen als in het oude park. Want dat heb ik nog maar weinig gezien.