Mama dagboek #45: het eerste zwemdiploma, in the pocket

Afgelopen week was het zover, time to swim again! En dit keer was het extra bijzonder want er werd afgezwommen. Zowel de baby-, peuter- als kleutergroepen mochten afzwemmen voor hun zwemdiploma. Opa’s, oma’s, wie er maar wilden, waren welkom om te komen kijken. Dat maakte het natuurlijk allemaal nog eens extra speciaal. Verder was het een reguliere zwemles, net als alle anderen, alleen zou er dit keer aan het einde van de les een kers op de taart worden geserveerd in de vorm van een heus diploma. Een bewijs van goed zwemgedrag zullen we maar zeggen.

De bewuste ochtend brak aan, en hoewel het normaliter papadag was, had mama voor deze speciale gelegenheid ook vrij genomen. Dat wilde ik namelijk wel eens zien, zo’n afzwemmomentje van zoonlief. Ook opa’s en oma’s zouden meegaan naar de zwemles en kort voor vertrek richting het zwembad arriveerde alle zwemaanhangers dan ook bij ons thuis. Met z’n allen gingen we in de auto richting het zwemparadijs waar het peertje zijn allereerste echte zwemdiploma zou gaan halen. Ons mannetje was in opperbeste stemming, immers iedereen was er en hoe beter kon de dag beginnen. Aangekomen in het zwembad namen we plaats tussen al het andere aanschouwend opa- en omapubliek dat zich om het bad heen had verzameld. Papa was met de kleine man alvast het pierenbad ingegaan. Even van de glijbaan, wat spelen met de bal en de andere zwempartners in crime, totdat de badjuf zich bij de zwemgroep voegde om te starten met de zwemles.

Mama’s en (de dit keer enige aanwezige) papa met kroost bewogen zich richting het grote bad. Ik was inmiddels met telefoon op foto- en videostand in de aanslag op de rand van het zwembad gekropen om het zwemgebeuren vast te leggen. De kleine zwemmertjes namen met diens begeleider plaats op de trap van het zwembad voor de start van de les, welke altijd begint met een aantal liedjes waarbij de kleintjes langzaamaan wat aan het water kunnen wennen. Spetteren met de handjes, oortjes en kin in het water en nog wat van die onschuldige zwemoefeningetjes. Ons peertje slaagde erin alle opdrachtjes feilloos mee te doen. De gehele zwemles volbracht ons koekepeertje overigens uitstekend. Springen vanaf de kant, varend op een matje onder een obstakel door, zelfs het heel even onder water gaan, onderging ons mannetje zonder tegensputteren. Toen de les er na een half uurtje opzat was het dan ook welverdiend tijd voor de uitreiking van het langverwachte zwemdiploma B1 (van baby- en peuterzwemmen). En wat was meneertje trots toen hij het geplastificeerde certificaat in ontvangst mocht nemen. Triomfantelijk liet hij zijn nieuw verworven zwemdiploma zien aan het meegekomen publiek dat uitbundig op de kant stond te applaudisseren.

Oké, een echt diploma is het natuurlijk nog niet Maar leuk is het wel. En ons kleine mannetje, de jongste van de peutergroep, heeft het toch maar mooi even gedaan. Zo deed hij bij lange na niet onder voor zijn wat oudere zwemlesmaatjes waarvan sommigen zelfs al meerdere jaren op de minizwemles zaten.  Dus deze mama is weer eens uber trots. Trots op ons kleine, gediplomeerde babyzwemmertje.