Mama dagboek #39: dromen bedrog? Wakker houden kunnen ze je wel…

Herken je dat ook als (kersverse) ouder? Dat je de keren dat je ’s ochtends om pak en beet een uur of 6 a 7, zonder kleine vent (of vrouw) naast je, lichtelijk verbaasd doch uitgeslapen wakker wordt? Je je dan stiekem afvraagt of je wat gemist hebt die nacht, gewoon overal doorheen geslapen hebt of dat je kleine oogappel stiekem toch gewoon de hele nacht heeft doorgeslapen? Die momenten die je koestert en waarvan je hoopt dat ze vanaf dat moment weer meer regelmaat worden dan uitzondering? Ik herken ze wel! Want sinds een tijdje is het met doorslapen weer gebeurt bij ons thuis.

Dag bewustzijn

Met de komst van het bewustzijn, en nu  de koekepeer zich daadwerkelijk bewust wordt van al wat er om hem heen gebeurd, droomt onze kleine man. Hoewel het niet bewezen schijnt te zijn dat kinderen onder de 3 jaar dromen, althans ze schijnen zich er niet zo bewust van te zijn. Ben ik er toch van overtuigd dat ons koekepeertje droomt. Sterker nog, meneertje praat zelfs in zijn slaap, voor zover je dat praten kunt noemen dan. Met enige regelmaat worden de hondjes ‘darky’ of een van zijn lieftallige ouders ‘papa, mama’ of andere naasten genoemd tijdens zijn onrustige nachtrust. Ook dierengeluiden, treingeluiden of ander nieuw aangeleerde stof wordt in de nachtelijke uurtjes ten gehore gebracht.

Niet meer willen slapen

Meerdere malen per nacht soms sprint ik uit mijn bedje omdat er een huilerig geluid uit de kamer naast ons weerklinkt. Meestal is het loos alarm en ligt de kleine man gewoon vredig verder te snurken. Echter soms zet dit huilerige geluid door en verandert het in een luidkeels gebrul. Dan is de peer wakker en zit hij rechtop in zijn bedje. De ene keer vrolijk. De andere keer wat meer verdwaasd en soms zelfs verdrietig. Dan wil hij echt niet meer slapen. Althans niet meer in zijn eigen bedje. Tja, en de papa en mama koekepeer moeten nou eenmaal wel gewoon weer werken de volgende morgen. Dus hup, met slaapzak en al (en niet te vergeten met zijn trouwe knuffelvriendjes ‘bumba’ en ‘aabei’ waar hij dan zelf meestal wel om vraagt) bij ons in bed.

Dromen, hoe kan dat?

Vaak continueert het onrustige slapen ook bij ons in bed. Zo af en toe schrik ik ook dan wakker van een huiltje of een rechtop zittend mannetje dat dan gewoon even een knuffel nodig heeft. Vaak op zo’n moment reageren de sterke papa-arm en de verwarmende mama-arm al volautomatisch door de koekepeer naar een van ons toe te trekken en hem van een verwarmende of beschermende knuffel te voorzien, net wie er wakker wordt. Maar dat dromen, hoe kan dat nou? En wat kun je er tegen doen?

Of je kleintje wakker wordt van een droom of van iets anders, is nogal lastig te bepalen als ouder. Want baby’s of kleine kinderen kunnen immers moeilijk aangeven of zij hebben gedroomd. Een graadmeter om te achterhalen of je kindje heeft gedroomd is kijken of het verdrietig is bij het ontwaken (check), paniekerig is, onrustig slaapt, of praat in de slaap (check). Nou in ons geval kunnen we er dus best vanuit gaan dat er wordt gedroomd.

Dromen, kan er iets aan doen?

Maar wat kun je er aan doen? Er zijn van allerlei theorieën om je kindje te helpen bij het hebben van dromen of nachtmerries. Een vast slaapritueel (check), dingen verzinnen waardoor de dromen symbolisch wegblijven (een dromenvanger, dromen wegblazen of beter nog, iets dat door het kindje zelf is bedacht tegen het hebben van dromen), praten over de droom en deze een andere, meer positieve wending geven. Leuke theorieën maar wanneer je kleine uk nog maar weinig begrijpt van alles wat er om hem heen gebeurt, zoals in ons geval en bij tal van andere ouders van baby’s of dreumesjes, dan is dat allemaal een stukkie lastiger.

Goede tips die ik tegen kwam zijn:

1. Houdt zoveel mogelijk een dagritme aan. Met voldoende slaap- en rustmomentjes. In die rustmomentjes kan je kindje namelijk al een deel van de dag verwerken en dat is hartstikke handig voor de nacht. Bovendien zorgt (over)vermoeidheid of slaaptekort ervoor dat een kindje juist moeilijker inslaapt dan normaal. Juist doordat het kind dan al onrustig is, slaapt het ook onrustig in, wat effect heeft op de dromen die die nacht ten tonele worden gebracht.
2. Onderneem niet teveel dingen op een dag. Je kleintje moet immers alle (nieuwe) belevingen verwerken ’s nachts en zijn dat er veel dan slaap het eveneens onrustig.
3. Zorg voor een vast slaapritueel. Even badderen, nog wat drinken, een verhaaltje voor het slapen gaan.
4. Bekijk de kamer van je kindje kritisch, zowel met daglicht als wanneer het donker is. Zorg voor een opgeruimde omgeving en bekijk of er geen ‘rare’ ondefinieerbare schaduwen ontstaan van bijvoorbeeld ‘die ene stoel in de hoek’ of rondslingerend speelgoed. Zorg ervoor dat dat kamer een vertrouwde en herkenbare plek is en blijft. Ook een nachtlampje kan uitkomst bieden.
5. Ook wordt er gezegd ‘vermijd TV’, al ben ik het daar in mindere mate mee eens want TV (en natuurlijk geen stoere, actiefilms met veel drukke geluiden en beelden) kan ook ontspannend werken.
6. Dan is er nog iets als niet vlak voor het slapen gaan eten of erg zoet drinken, ook dat zou de slaap niet ten goede komen en kunnen zorgen voor een onrustige nachtrust.
7. Zorg ervoor dat het kindje na wakker worden weer inslaapt in het eigen bed en neem het niet mee naar het ouderlijk bed. De reden zou zijn dat het kind dan op den duur niet meer in zijn eigen bedje durft te slapen omdat je eigenlijk min of meer aangeeft dat het veiliger is in het ouderlijk bed dan in het eigen bedje van het kind. Op de langere termijn kan dit voor ernstigere slaapproblemen zorgen.

Rust, reinheid en regelmaat

Eigenlijk al wat hierboven beschreven staat, passen wij wel toe. Dat vaste ritueel dat is er bij ons thuis zeker. Badje, pyjama aan, wat drinken, verhaaltje en slapen. Moet meteen wel bekennen dat wij dus wel nog even TV kijken. Maar dat is meestal een rustig kinderprogramma dat uitgaat wanneer meneertje zijn melk op heeft. Ook overdag proberen we zoveel mogelijk reinheid, rust en regelmaat in te bouwen. Altijd tussen 12:30 en 13:30 uur op bed waarna de peer meestal toch minstens zo’n 2,5 uur pakt. Aan slaap dus zeker geen gebrek. We ondernemen nooit teveel op een dag en plannen een activiteit of in de ochtend of in de middag. Na een activiteit spelen we de rest van de dag rustig binnen of we lezen we wat boekjes of kijken wat TV, niks dramatisch dus. Niet wat het peertje niet zou kunnen verwerken. Ook eten vlak voor het slapen gaan gebeurt bij ons thuis niet en zoet drinken al helemaal niet. Ja, er zit er suiker in melk maar ik schaar melk toch echt niet onder te zoet drinken.

Meer uitzondering dan regel

Maar de uk meenemen naar het ouderlijk bed…ai… dat doen we dus wel. Dat dit op de langere termijn voor structurele slaapproblemen kan zorgen, begrijp ik best. Daarom letten we er wel op dat het meer uitzondering blijft dan regelmaat. Immers, meneertje wordt gelukkig lang niet elke nacht wakker van een onrustige droom of nachtmerrie en vooralsnog slaapt hij voldoende nachten gewoon in zijn eigen bedje. Bovendien is hij nog zo klein, ik snap heel goed dat op het moment dat hij wakker wordt van een onbehaaglijke droom, die hij nog niet begrijpt, toch even de geborgenheid van zijn vader en moeder nodig heeft. Daarnaast, hé, moeten de papa en mama koekepeer ook om hun eigen rust en regelmaat denken. En bij een fulltime baan hoort nou eenmaal voldoende slaap. En de kleine man heeft niets aan een oververmoeide papa en mama die om de beurten dienst doen naast zijn bedje. Daar wordt onzes inziens niemand gelukkiger van.

Dromen, een fase

Dus vooralsnog probeer ik mij als mama van een dromend peertje niet al té veel zorgen te maken (moeilijk). Want mag ik de verschillende berichten geloven dan is dromen en het hebben van nachtmerries eigenlijk ook best normaal. Zeker op deze leeftijd. Het verwerken van de dag is iets wat er bij hoort, bij iedereen, alleen is het voor erg jonge kinderen nog allemaal moeilijk te bevatten. Als je als ouder dus bovenstaande tips zoveel mogelijk in acht neemt, mag je van jezelf verwachten dat je er alles aan gedaan hebt. En dat hebben we in mijn optiek zeker. Dus hopen we op een fase. Een fase die ooit weer eens eindigt, net als alle andere fases. Waarna weer een nieuwe fase zal beginnen. Fijn!