Weer zo’n mijlpaal bereikt. Het is alweer even geleden maar onze kleinste man heeft het fenomeen ‘eten’ ontdekt. Waar hij eerst nog zoog op de lepeltjes met gepureerde groentesubstantie die voor zijn neus heen en weer werden geslingerd, hapt hij nu daadwerkelijk al het voedsel eraf. Op de voet gevolgd door een openend mondje ‘vragend’ om een nieuwe lepel met babyhapje.
Leeg
Wat een mijlpaal, de bordjes gaan leeg, opperdepop, empty, bodem bereikt. En daar ben ik best een beetje trots op! Want het kleine mannetje is in een maand tijd netjes naar zijn 75 tot zelfs 125 gram babyhapje gegaan. En waar ik eerst nog dacht, dit komt nooit goed, blijkt het toch allemaal vanzelf op zijn etenspootjes terecht te zijn gekomen. Want toen we met 4 maanden begonnen het eerste babyhapje aan te bieden, en zoonlief er eigenlijk maar vrij weinig trek in had, had ik er een zwaar hoofd in. Maar nu, een maand later, eet meneer alsof het een lieve lust is. En hij heeft er lol in! Want dat blijkt wel aan het happende mondje dat steeds weer opnieuw wordt geopend totdat het bolle babybuikje is verzadigd. Dus trots, want het babyhapje gaat opperdepop!