Mama dagboek #64: eerste stapjes in babyhapjesland

Het is zover. Het eerste babyhapje is inmiddels een feit! Onze knorrepiet is alweer zo oud, groot, gegroeid. Cliché, wat gaat dat snel.

Gewapend

Toen meneertje 4 maandjes oud werd, zijn we gestart met het allereerste, echte babyhapje van eigen makelaardij. En ik was even vergeten hoe leuk dit ook maar weer was. Dus met gekookte wortels, keukenmachientje, plastic lepeltje en dito bordje gewapend, gingen we de strijd aan met babylief.

Nietsvermoedend

De kleine man parkeerden we vastgesnoerd in zijn Bumbo stoel op tafel. Ik knoopt hem een hydrofielluier om en plaatste het nog dampende plastic schaaltje met oranje wortelpuree in zijn gezichtsveld. De kleine man keek wat verbaasd om zich heen en had in de verste verte nog geen idee wat hem overkomen zou. Nietsvermoedend bewoog ik een met inmiddels afgekoelde wortelpasta vol geschept lepeltje richting het babymondje, welke zich heel gehoorzaam opende. Hoogstwaarschijnlijk omdat de kleine man de naar sinaasappel smakende vitamientjes verwachte in plaats van het warme babyhapje. Een smurie-achtige brei met een voor babylief ondefinieerbare smaak werd tussen zijn lipjes gesmeerd. Vragende ogen keken mij aan, gevolgd door een samentrekkend, vieskijkend snoetje die de oranje wortelpasta zo weer uitspuugde.

Mijlen ver

Alhoewel het gezichtje telkens weer in de ‘dit is vies’-stand schoot, bleef de kleine piet toch steevast zijn mondje openen bij elke nieuw aangeboden babyhapje. Niet dat er meteen een bord vol werd leeggegeten, maar het begin is er absoluut. En nu maar hopen dat de kleine man er snel lol in krijgt. Want dat lijkt echt nog mijlen ver weg.