Hoe overleefden wij de kerst

Maanden, weken kijk je er naar uit. Ben je in de weer met kerstmenu’s, cadeaus, bomen, decoratie en outfits. En dan is het ineens zo ver, en in een oogwenk ook weer voorbij. Met een peuter en baby in huis vond ik deze kerst best een uitdaging. Maar we hebben het overleefd!

Als kind al werden de kerstdagen bij mij thuis uitbundig gevierd. In het bijzijn van familie en vrienden, lekker (en veel) eten, een hoop gezelligheid en cadeaus. Nu ik zelf volwassen ben, vind ik het leuk om deze traditie door te zetten en ook mijn kinderen een leuke kersttijd te geven.

Kerstavond

Onze kersttijd begint op kerstavond. Dan eten we samen met de schone kant van mijn familie. Eerst was dit traditiegetrouw bij mijn schoonopa en -oma, waar de helft van mijn schoonfamilie bijeen kwam om samen kerstavond te vieren. De etentjes bij schoonopa en -oma op zijn niet meer, maar nog altijd vieren we kerstavond met mijn zwager en schoonzus. Zo ook dit jaar.

We staken onszelf en de kleinsten onder ons in de kerstkleren. Je weet wel, in zo’n outfit die ik al weken van te voren had gewassen, gestreken en met zorg had samengesteld. Knorrepiet droeg een wit overhemd mét strik en de koekepeer werd gehuld in een zwart, geruit overhemd.

Kanttekening hierbij; het is altijd zo leuk om dat kleine spul uit te dorsen, maar plezier heb je er nauwelijks van. Nog geen 5 minuten aan tafel resulteerde in een rood, besmeurd babyoverhemd en een met melk overgoten strik. Maar ach, we genoten van elkaar, de wijn (niet geheel onbelangrijk), het lekkere (en altijd te veel) eten en (nog meer) wijn.

1e kerstdag

1e kerstdag vierden we met mijn ouders en hiervoor haalden we de gourmetplaat onder het stof vandaan. Gourmetten met een peuter leek overigens aanvankelijk niet meteen een succes. De aardappeltjes werden triomfantelijk op het bord geschept waarna grote tranen over de kleine peuterwangetjes biggelden bij de ontdekking dat de aardappeltjes nog rauw waren. Echter toen peuterlief begreep dat hij deze aardappeltjes zélf mocht bakken, was het hek gelukkig van de gourmetdam.

Voorafgaand aan het kerstmaal pakten we cadeautjes uit, veel cadeautjes. De kleine koekepeer wist niet waar hij moest kijken. Indien hij dit had gekund en gemogen, had hij alle cadeautjes zelf én tegelijk open gemaakt. Dat er dan zo nu en dan ook nog eens een cadeautje voor oma, papa of nog erger broertjelief tussen zat, was natuurlijk alles behalve leuk. De volgende morgen vochten de beide broertjes om het nieuw verworven speelgoed. Ik vermoed dat dit een nieuwe (kerst) traditie gaat worden in huize Roelina’s.

2e kerstdag

2e kerstdag vierden we bij de andere schone kant van mijn familie. Weer aten we lekker (en veel) en weer was het gezellig. De beide mannen waren dit keer nog mooier uitgedorst dan de andere dagen en de credits hiervoor moeten toch echt gaan naar de papa des huizes. Compleet met overhemd, gilet en stropdas gingen de kleine mannen 2e kerstdag ten lijf.

De koek is op

Na 3 dagen mooi zitten, pootjes geven én (veel te) laat naar bed gaan, bleek aan het einde van de 2e kerstdag de kerstkoek bij onze mannetjes toch wel aardig op te zijn. Grote gaapjes, veel traantjes en vooral NIET willen luisteren waren hét gevolg van een gemis aan de 3 fabuleuze opvoed R-en (rust, reinheid en regelmaat). Het kleine spul was letterlijk voldaan, maar moe. En niet alleen het kleine spul trouwens.

3 R-en

Toch kijk ik terug op een geslaagde kerst. Het was leuk, lekker en vooral heel gezellig. Conclusie: we hebben onze ‘kerst van Jan Steen’ overleefd. Maar nu de boom weer aan stukken gezaagd kan worden, de kersttruien weer in de kast gehangen mogen worden en de strijd met de kerstkilo’s aangegaan mag, kan ik concluderen: die 3 R-en zijn toch best wat waard.