Mijn cyclus na de zwangerschap, wat een klerezooi
Normaal doe ik dit niet zo. Zo’n persoonlijk verhaal als deze met jullie delen. Maar het moet me toch echt even van het hart. En stiekem ben ik ook wel benieuwd of er meer vrouwen zijn die dit hebben. Want sinds ik voor de derde keer ben bevallen, is mijn cyclus na de zwangerschap een klerezooi. Een wat? Juist ja, lees maar mee.
Wat lees je allemaal in dit artikel?
Een cyclus volgens het boekje
Voordat ik aan het avontuur begon dat het moederschap heet, gebruikte ik de pil zoals zo velen met mij. Ik slikte Microgynon 30. Hoewel je er veel wisselende verhalen over leest, had ik er eigenlijk niet tot nooit problemen mee. Mijn cyclus was er eentje volgens het boekje. Ik slikte dat kleine hormoonballetje maar liefst 15 jaar lang. Tot we besloten dat we wel toe waren aan een volgende stap in ons leven. Althans, toe…
Een cyclus van 28 dagen
Afijn. Toen ik die pil nog slikte, duurde die cyclus van mij op de kop af 28 dagen. Exact 5 daarvan was ik ongesteld. Ik kon de klok er op gelijk zetten. Regelmaat is een understatement. Als gestructureerd lijstjes-loeder voer ik hier natuurlijk behoorlijk wel bij, dat begrijp je. PMS bevond zich niet in mijn woordenboek en alle andere ongemakken hield ik mij gelukkig ook verre van.
Stoppen met de pil, nog nooit zo goed gevoeld
Maar goed, toen brak de tijd aan dat ik dus stopte met dat hormonale anti-baby-medicijn. Er ging een wereld voor mij open, in positieve zin. Ik had mij nog nooit zo goed gevoeld. Voelde mij niet alleen lichamelijk beter, maar ook geestelijk. Ik gaf volledig de schuld aan die vreselijke rothormonen dat ik mij beter voelde dan 15 jaar daarvoor. Toen nog niet wetende wat onder invloed van hormonen écht betekende.
Lees ook: TAG: 10x ontzwangeren, hoe deed ik dat?
Ellendige rothormonen
Ik werd zwanger. Die ellendige rothormonen namen het volledig over. Man wat voelde ik mij er naar onder. Ik was totaal niet mijzelf. Niet ziek hoor, die eerste keer viel dat nog best mee. Maar verder zat alles in het pakket. Van stemmingswisselingen, opvliegers tot aan lichamelijk ongemakken zoals duizeligheid, brandend maagzuur, bloedend tandvlees en obstipatie. Jottum!
Onregelmatige cyclus na de zwangerschap
Na de bevalling van onze dochter ging het wel weer. Ik werd na een tijdje weer ongesteld en dat was eigenlijk ook prima te behappen. Een regelmatige cyclus na de zwangerschap was het overigens niet, maar ik was maar pak een beet drie tot vier dagen ongesteld. Dus waar had ik het in vredesnaam over.
Geen roze maar een donkere donderwolk
Niet veel later werd ik opnieuw zwanger. Die zwangerschapshormonen stegen naar een ongekend niveau. 9 maanden lang was ik misselijk, naar en ellendig. Die roze wolk dreef aan mij voorbij. Ik zat hoog en droog op een donkere donderwolk waarop alles stonk en ik misselijk werd van elk luchtje.
Hormonen gleden letterlijk van mij af
Weer beviel ik, dit keer van een zoon. Letterlijk voelde ik alle hormonen van mij afglijden. Ik werd na een tijdje weer ongesteld maar ook dit keer mocht dat geen naam hebben. Sterker nog, ik kon net zoals in mijn piltijd de klok erop gelijk zetten. Ik was weer regelmatig en medium ongesteld. Prima, teken ik voor, niks meer aan doen! Die pil, daar zou ik nooit, maar dan ook nooit meer aan gaan!
Hormonaal loeder
Toen werd ik weer zwanger. Hoewel ik niet 9 maanden lang misselijk ben geweest (thank god), voelde ik mij ook dit keer een hormonaal loeder van heb ik jou daar. Alle ongemakken werden mij weer toebedeeld. “Het hoort erbij, verman jezelf,” sprak ik mijzelf 9 maanden lang moed in. Ik beviel en dacht: “nu weer terug naar normaal.”
Cyclus na de zwangerschap waar ik niet blij van word
Maar nu, inmiddels 18 maanden na mijn bevalling is het alles behalve ‘back to normal’. Ik heb een cyclus waar ik verre van blij van word. Oké, hij is regelmatig, so far so good. Maar het lijkt wel alsof ik 20 dagen ervan PMS heb. De hormonen gieren non-stop door mijn lijf, mijn huid is slecht en ik voel me ronduit belabberd. Ik voel mijn eisprong alsof het in Keulen dondert. En wanneer ik ongesteld ben kun je net zo goed een kraan open zetten. En net wanneer ik denk er even vanaf te zijn, begint alles weer opnieuw.
Hormonen, ik ben er klaar mee
Nu ben ik op een punt aangekomen dat ik er klaar mee ben. Ik voel me k#t en zie er k#t uit voor mijn gevoel. Niks 9 maanden op, 9 maanden af. Die hormonen razen al 18 maanden onverminderd door mijn lijf. Op dit moment zou ik een moord doen voor de pil of welk ander anti-hormonaal medicijn dan ook. Al is het maar iets dat die hormonen een beetje tempert. Hormonen tegen hormonen, of zo iets. En dat hoor je uit iemands mond die zwoor nooit meer hormonen tot zich te nemen. De gouden tip die mij helpt mij beter te voelen of mij vertelt dat het ooit over gaat, daar doe ik het dus ook voor. Fijn voel ik mij namelijk bij lange na niet. Ik moet hier dus wat mee en snel een beetje. Ik weet alleen nog niet echt wat…
Heb jij ook (negatieve) ervaringen met een verstoorde cyclus na de bevalling? Heb je tips voor mij? Ik hoor ze heel (heel, heel) graag!