Bijna 4 jaar is het geleden. 4 jaar dat ik jou voor het eerst in mijn handen hield. En wat was dat een speciale dag. Ik weet het nog als de dag van gisteren.
Ik weet het nog, hoe het voelde toen je geboren werd
Zo levendig, zo duidelijk voel ik nog hoe het voelde om jou op de wereld te zetten, hoe zacht je huidje aanvoelde, hoe je kleine nageltjes in mijn huid prikte, je donkerblauwe oogjes zochten naar de mijne… hoe je rook… alles, echt alles weet ik nog alsof het nog maar even geleden is.
De grote zus die zo gemist wordt
In die 4 jaar is er veel gebeurd. Je hebt inmiddels 2 broertjes gekregen die elk, hetzij op een andere wijze, iets van jou hebben. Niet alleen in hun kracht, maar ook in hun uiterlijk lijken zij op jou! Op hun grote, sterke zus waar zij helaas nooit kennis mee mogen maken. Die 2 jongens die gelukkig blaken van de gezondheid en waar ik natuurlijk blij mee ben. Maar ook die 2 jongens die de broertjes zijn van een grote zus die zo gemist wordt.