Moeder ontwaakt… en dan begint het

Ze zeggen niet voor niets dat het tropenjaren zijn. De eerste levensfase van een kind. En man wat snap ik dit begrip ineens goed zeg. Want de tropen zijn er niks bij, geloof me. Zeker wanneer je 2 kinderen hebt in de eerste fase van hun leven. Mijn ochtend is dan ook eentje van chronisch vermoeid wakker worden, hectiek van heb ik jou daar en haasten alsof we de laatste trein gaan missen.

Op Moodkids schreef ik daar een blog over. Over de ochtend van een moeder. Nu is dit vast niet de ochtend van elke moeder. Maar mijn ochtend komt daar toch akelig dicht bij in de buurt.

De ochtend van een moeder…

Wallen tot op je enkels

In de verte hoor je een vaag gebiep. Je drukt je wekker op snooze. Opgeschrikt door het ontwaken van je kids, spring je uit bed. Je hebt je verslapen. Met wallen die tot op je enkels reiken en een gevoel alsof je door een vrachtwagen bent overreden, stap je onder een warme douche. Zo één die je badkamer verandert in een Turks stoombad. In de spiegel zie je een vrouw die je niet herkent…

Nieuwsgierig naar de rest?

Lees mijn hele artikel op Moodkids

(foto: Moodkids)