De 10 leukste teatopics TAG

Het is vandaag typisch zo’n dag om te theeleuten. Want laten we eerlijk zijn het is al druk genoeg als ‘busy’ mom. Time to relax, een stapje terug en heel even met de vermoeide mamabenen omhoog op de bank met een kopske thee, gaat er dan wel in. Deze 10 leukste teatopics TAG van Mariekeblogt komt wat mij betreft dan ook als geroepen! Waarvoor mijn dank aan Firmamama die mij vroeg deze heerlijke TAG in te vullen.

Of ik een theeleut ben? Nou eerlijkheidshalve moet ik bekennen, noop! Ja, een lekker dampend kruidentheetje of een heerlijke verse muntthee met wat honing gaan er op z’n tijd best wel in hoor. Maar over het algemeen leef ik voornamelijk de hele g#dganse dag op koffie. Ik word week bij de geur van vers gemalen bonen en stuiter onder invloed van cafeïne door tot bedtijd.

Maar op een koude dag als vandaag, is een warm kopje thee ook best lekker. Vooral wanneer ik thuis ben en niet aan het werk, vind ik een kopje thee heerlijk. Prima momentje dus om dan deze leuke TAG even door te lezen. Komen ze; mijn antwoorden op de teatopics TAG.

Wat was de laatste keer dat jij de slappe lach had?

Hmmm, die heb ik regelmatig. Ik lach me te blubber om mijn kids, mijn vriend en ook op mijn werk lachen we er wat van af. De laatste keer dat ik niet meer bijkwam was om één van de eigenwijze uitspraken van peuterlief.

Wat is het ondeugendste wat je vroeger hebt uitgespookt?

Oh je, gewetensvraagje (stilte). Ik heb nogal wat ondeugends uitgespookt. Nu moet ik het netjes houden, dus eens kijken wat ik ga vertellen hier. Ik klom vroeger het raam uit om op stap te gaan (BAM, zo dat is eruit).

Mijn ouders voeren op een binnenvaartschip en ik zat daardoor doordeweeks op een schippersinternaat omdat ik naar school moest. Niks raars hoor, het was er (op z’n tijd) hartstikke gezellig. Maar er golden wel strenge regels. Op tijd binnen zijn bijvoorbeeld. Maar je bent puber of je bent het niet en zo klom ik met enige regelmaat mijn raam uit om de hort op te gaan.

Ik wachtte braaf tot alle dienstdoende begeleiders onder zeil waren. Vulde mijn dekbed op met kussens en klom vervolgens door mijn klapraampje naar buiten. Ik sprak dan af met een schoolvriendinnetje en dan gingen we samen op stap. Ik was trouwens niet de enige die dit deed. Op het internaat waar ik zat, was dit meer regel dan uitzondering. Zou je ’s nachts langs de kamers gaan, dan zou je denk ik heel veel opgevulde, doch lege, bedjes tegenkomen ben ik bang.

Welke dag zou je nog weleens willen beleven?

Cliché alarm! De dagen dat mijn kindjes ter wereld kwamen. En dan in het bijzonder de dag waarop onze dochter (onze eerste) ter wereld kwam. Niet dat de geboorte van mijn jongens niet bijzonder was, integendeel. Maar tijd met mijn meisje heb ik niet zoveel gehad. En dat zou ik dolgraag nog eens over willen doen. Ik zou haar zo graag nog een keer in haar mooie oogjes willen kijken, haar wenkbrauwtjes strelen, haar haartjes tegen mijn kin voelen. Ik zou daar de wereld voor over hebben.

Wat is het meest bijzondere wat iemand ooit voor je deed?

Dat is een moeilijke vraag. Het meest bijzondere moment ooit vond ik het moment dat mijn partner, vriendlief, mijn rots in de branding, het kistje met daarin onze dochter haar graf in droeg. Het is niet zozeer dat hij dat voor mij deed, maar ik had dat nooit gekund. De tijd dat onze dochter ziek werd en overleed was zo intens. Dat hebben we samen heel close beleefd. Hij was er continu voor mij, ondanks al het verdriet dat hij zelf had. Dit bijzondere moment markeert dat voor mij.

Wat is de meest vreemde plek waar je ooit geslapen hebt?

Dat is by far de stal waar we deze zomer in sliepen. We waren net een week op vakantie geweest in een Landal park in de Ardennen. Maar wilden nog niet naar huis. En zo besloten we er nog een paar dagen achteraan te plakken. Eerst verbleven we in een super-de-luxe hotel in Brussel, gezellig met z’n allen op 1 kamer. De nacht erna verbleven we in een heuse stal. Vriendlief ontdekte deze slaapplek via Airbnb. De recensies waren heel goed en het leek ons een leuke beleving. Dat was het ook. Hoe dat slapen in een stal ons beviel, dat lees je hier.

Slapen in een stal

Wat is jouw meest dierbare plek op aarde?

Wauw, wat een lastige vraag. Meest dierbare plek voor mij is dan denk ik toch bij ons om de hoek. Klinkt gek, maar dat is het kerkhof waar onze dochter begraven ligt die twee weken naar haar geboorte is overleden. Ik kom daar wekelijks en het is een ‘soort’ tweede thuis geworden. Een verlengde van ons eigen huis, ons gezin. Want zij hoort er namelijk ook gewoon bij.

Mooi, bijzonder land vind ik Italië. Ik ben gék op Italië. Vooral het noorden van Italië vind ik erg mooi, rondom Lagi di Como bijvoorbeeld. De natuur, cultuur en de historie, fantastisch! Ook Rome heeft grote indruk op mij gemaakt. Maar het zuidelijkste puntje van Italie trekt ook enorm. Ik ben daar nog nooit geweest maar staat hoog op mijn verlanglijstje.

Wat is het moeilijkste wat je ooit hebt gedaan?

De zwangerschappen na het overlijden van onze dochter. Die waren geestelijk behoorlijk pittig. Ook de bevallingen zelf, de kraamtijd en de verlofperiodes waren moeilijk. De onzekerheid, de angst om te verliezen en het gemis dat je voelt tijdens een zwangerschap na verlies is immens. Het heeft veel impact gehad op mijn geestelijke gesteldheid en mijn omgeving. Ik was zo bang om nog een kindje te verliezen, ik kon nauwelijks meer aan iets anders denken. Hoewel ik tal van onderzoeken heb ondergaan tijdens de zwangerschappen om alles maar zoveel mogelijk uit te sluiten, bleef dit onverminderd aan mij knagen.

Nog steeds heb ik momenten dat ik mijn kroost maar moeilijk kan loslaten. Ik mag die controle van mijzelf niet meer kwijt raken. Ik kan mijn kindjes dan ook maar moeilijk uit logeren sturen bijvoorbeeld. Ze ‘even’ tijdelijk uit handen geven en het vertrouwen hebben dat alles goed gaat, kan ik niet.

In welke eeuw had je graag willen leven?

Nu! Ik vind dit een prachtige tijd. Alles ontwikkelt in een razend tempo en de wetenschap heeft ons zoveel goeds gebracht. Vroeger was dat er allemaal niet. Waren er veel nare, ongeneselijke ziektes. Hadden mensen en kinderen veel minder kansen dan nu. Er was minder welvaart. Oké, daar zitten ook best wat haken en ogen aan, maar dat is een discussie die ik nu niet ga voeren. Maar over het algemeen hebben we het nu zo slecht nog niet.

Hoe ziet jouw perfecte date eruit?

Dat is simpel! En dat gaan we op zeer korte termijn doen. Even lekker samen weg. Een nachtje hoor, het moet wel leuk blijven natuurlijk. Maar even samen doen wat we leuk vinden, zonder kindjes. Over markten struinen, winkelen, lekker eten, museumpje bezoeken. Dat wat we deden pre-ouderschap zeg maar.

Van welke kleine dingen wordt jij gelukkig?

Mijn gezin! Gadver wat een cliché weer, wat ben ik toch een vreselijke MUTS! Maar dat wij zulke prachtige, gezonde jongens hebben gekregen, is waar ik gelukkig van word. Gisteren tijdens het naar bed brengen van de jongens was zo’n geluksmomentje. Ik las een verhaaltje voor en de knorrepiet en de koekepeer lagen samen op het bed van de oudste. Na het verhaaltje knuffelden we nog wat met z’n drietjes toen de jongste zijn hoofd op de borstkas van de oudste legde. De oudste begon zijn hoofdje te kriebelen waarop de jongste in slaap viel. Onze koekepeer fluisterde zachtjes in mijn oor: “mama, dit is mijn lieve, kleine broertje”. Je kon mij wel bij elkaar vegen op dat moment.

Zo, dat waren mijn antwoorden. De thee is op en de vragen ook. Lijkt het je leuk om deze TAG over te nemen? Tag dan ook even de bedenkster van dit alles!